Zawód behawiorysta zwierząt

Behawioryści zwierząt współpracują ze zwierzętami i ludźmi w celu badania, obserwacji, oceny i zrozumienia zachowania zwierząt w odniesieniu do określonych czynników oraz w celu zapobiegania niewłaściwym lub problematycznym zachowaniom u poszczególnych zwierząt lub zaradzenia tym zachowaniom poprzez rozwój odpowiednich środowisk i systemów zarządzania, zgodnie z ustawodawstwem krajowym. 

Chcesz dowiedzieć się, jaki rodzaj kariery i jakie zawody najbardziej Ci odpowiadają? Skorzystaj z naszego bezpłatnego testu kariery w oparciu o kod Hollanda i przekonaj się.

Typ osobowości

• Badawczy / Realistyczny
• Badawczy / Artystyczny
• Badawczy / Społeczny

Wiedza

• Symptomy choroby u zwierząt

  Fizyczne, behawioralne i środowiskowe oznaki zdrowia i choroby u różnych zwierząt.

• Tresura zwierząt

  Reakcje zwierząt na określone warunki lub bodźce. Zachowanie zwierząt, etologia, teoria nauki, metody szkolenia, sprzęt, jak również porozumiewanie się ze zwierzętami i ludźmi oraz praca z nimi.

• Neurofizjologia zwierząt

  Specjalizacja medycyny weterynaryjnej zajmująca się badaniem funkcjonowania układu nerwowego zwierząt, w tym funkcjonowania przewodnictwa nerwowego i kanałów jonowych, zmasowanych reakcji pni nerwowych, przewodów i jąder oraz hamujących i pobudzających funkcji synaptycznych, a także połączeń nerwowo-mięśniowych, różnych typów jednostek motorycznych i kontroli motorycznej oraz móżdżku.

• Anatomia zwierząt

  Badanie części ciała zwierząt, ich struktury i dynamicznych powiązań, na poziomie wymaganym przez konkretny zawód.

• Przepisy dotyczące dobrostanu zwierząt

  Granice prawne, kodeksy postępowania zawodowego, krajowe i unijne ramy prawne oraz procedury prawne dotyczące pracy ze zwierzętami i organizmami żywymi, zapewniające ich dobrostan i zdrowie.

• Dobrostan zwierząt

  Powszechnie uznane potrzeby w zakresie dobrostanu zwierząt mające zastosowanie do gatunków, sytuacji i zawodu. Są to: potrzeba odpowiedniego środowiska potrzeba odpowiedniej diety potrzeba posiadania normalnych wzorców zachowań potrzeba zamieszkiwania z innymi zwierzętami lub z dala od nich konieczność ochrony przed bólem, cierpieniem, urazami i chorobami.

• Urozmaicenie warunków bytowania zwierząt

  Rodzaje, metody i stosowanie w praktyce urozmaicenie warunków bytowania zwierząt, aby umożliwić wyrażenie ich naturalnych zachowań, w tym dostarczanie bodźców środowiskowych, żywienie, układanki, elementy służące do manipulacji, działania społeczne i szkoleniowe.

• Zachowanie zwierząt

  Naturalne wzorce zachowań zwierząt, tj. w jaki sposób można wyrazić naturalne i nienaturalne zachowanie zależnie od gatunku, środowiska, interakcji człowiek-zwierzę i zajęcia.

• Neuroanatomia zwierząt

  Badanie centralnego i obwodowego układu nerwowego zwierząt, w tym jego części składowych, takich jak pasma włókniste oraz szlaki wizualne, sensoryczne, dźwiękowe i motoryczne.

• Bezpieczne metody pracy w lecznicach weterynaryjnych

  Bezpieczne praktyki pracy w lecznicach weterynaryjnych w celu identyfikacji zagrożeń i związanych z nimi czynników ryzyka w celu zapobiegania wypadkom oraz incydentom. Obejmuje to szkody spowodowane przez zwierzęta, choroby odzwierzęce, chemikalia, sprzęt i środowisko pracy.

• Fizjologia zwierząt

  Badania dotyczące mechanicznego, fizycznego, biologicznego i biochemicznego funkcjonowania zwierząt, ich narządów i komórek.

• Ewolucja zwierząt

  Historia ewolucji zwierząt i rozwój gatunków oraz ich zachowanie poprzez udomowienie.

• Bezpieczeństwo biologiczne związane ze zwierzętami

  Wiedza na temat środków higieny i bezpieczeństwa biologicznego przy pracy ze zwierzętami, w tym na temat przyczyn, przenoszenia i profilaktyki chorób oraz stosowania polityk, materiałów i sprzętu.

Umiejętności

• Działać na rzecz dobrostanu zwierząt

  Promować dobre praktyki i pracować ze współczuciem dla utrzymania i promowania wysokich standardów w zakresie dobrostanu zwierząt przez cały czas poprzez dostosowywanie osobistych zachowań i zarządzanie czynnikami środowiskowymi.

• Stosować bezpieczne metody w pracy weterynarza

  Stosować bezpieczne praktyki pracy w środowisku weterynaryjnym w celu identyfikacji zagrożeń i związanych z nimi rodzajów ryzyka, aby zapobiegać wypadkom lub incydentom. Obejmuje to szkody spowodowane przez zwierzęta, choroby odzwierzęce, chemikalia, wyposażenie i środowisko pracy.

• Oceniać zdolność danych osób i zwierząt do współpracy

  Zapewniać harmonię pracy między ludźmi i zwierzętami w odniesieniu do cech fizycznych, zdolności, temperamentu i potencjału.

• Zarządzać dobrostanem zwierząt

  Planować, zarządzać i oceniać stosowanie pięciu powszechnie uznanych potrzeb w zakresie dobrostanu zwierząt, odpowiednio do gatunków, sytuacji i własnego zawodu.

• Zarządzać higieną zwierząt

  Planować i stosować odpowiednie środki higieny w celu zapobiegania przenoszeniu chorób oraz zapewnienia skutecznej higieny ogólnej. Utrzymywać i stosować procedury i przepisy dotyczące higieny przy pracy ze zwierzętami, informować o kontroli higieny w miejscu pracy oraz protokołach. Zarządzać bezpiecznym składowaniem odpadów zgodnie z przepisami miejsca przeznaczenia i lokalnymi.

• Zarządzać bezpieczeństwem biologicznym zwierząt

  Planować i stosować odpowiednie środki bezpieczeństwa biologicznego w celu zapobiegania przenoszeniu chorób oraz zapewnienia w pełni skutecznego bezpieczeństwa biologicznego. Utrzymywać i stosować procedury bezpieczeństwa biologicznego i kontroli zakażeń podczas pracy ze zwierzętami, w tym procedury rozpoznawania potencjalnych problemów zdrowotnych i podejmowania odpowiednich działań, informować o środkach kontroli higieny oraz metodach bezpieczeństwa biologicznego w miejscu pracy, a także zgłaszać raporty innym osobom.

• Radzić sobie w nagłych przypadkach weterynaryjnych

  Radzić sobie z nieprzewidzianymi przypadkami weterynaryjnymi i okolicznościami, które wymagają podjęcia pilnych działań w odpowiedni i profesjonalny sposób.

• Zarządzać osobistym rozwojem zawodowym

  Ponoszenie odpowiedzialności za uczenie się przez całe życie i ustawiczne doskonalenie zawodowe. Angażowanie się w uczenie w celu wspierania i aktualizowania kompetencji zawodowych. Określenie priorytetowych obszarów rozwoju zawodowego w oparciu o własne praktyki i kontakty z partnerami i zainteresowanymi stronami.

• Kontrolować ruch zwierząt

  Kierować, kontrolować lub ograniczać część ruchu zwierzęcia lub grupy zwierząt.

• Dobierać zwierzęta do tresury

  Dobierać zwierzęta do tresury z zastosowaniem kryteriów wyboru, w tym zamierzonych wyników szkolenia, wieku, temperamentu, gatunków i różnic między rasami. Dobór zwierząt do tresury obejmuje tresurę podstawową lub umożliwiającą osiągnięcie określonych celów.

• Zapewniać zwierzętom wzbogacające otoczenie

  Zapewniać zwierzętom wzbogacające środowisko umożliwiające wyrażanie naturalnych zachowań, w tym dostosowywać warunki środowiskowe, dostarczać ćwiczeń i rozrywek oraz wdrażać działania manipulacyjne, społeczne i tresurę.

• Radzić sobie z osobami sprawiającymi trudności

  Pracować bezpiecznie i komunikować się skutecznie z osobami i grupami osób, które znajdują się w trudnej sytuacji. Obejmowałoby to rozpoznawanie oznak agresji, niepokoju, gróźb i sposobów radzenia sobie z nimi, aby promować bezpieczeństwo osobiste i bezpieczeństwo innych osób.

• Realizować programy szkoleniowe dla zwierząt

  Wdrażanie programów szkoleniowych dla zwierząt na potrzeby podstawowego szkolenia lub osiągnięcie konkretnych celów, zgodnie z opracowanym programem szkoleniowym, oraz dokonywanie przeglądu i rejestracji postępów w odniesieniu do wyznaczonych celów”.

• Opracowywać plany eliminowania niepożądanych zachowań u zwierząt

  Zbierać informacje na temat kwestii dotyczących zachowania zwierząt, interpretować istotne informacje na temat zwierzęcia, oceniać wpływ czynników zewnętrznych oraz oceniać praktyki dotyczące hodowli/zarządzania w odniesieniu do zwierzęcia w celu opracowania planu wyeliminowania niepożądanego zachowania.

• Organizować ćwiczenia dla zwierząt

  Zapewnienie możliwości prowadzenia ćwiczeń, które są odpowiednie dla poszczególnych zwierząt i spełniają szczególne wymogi fizyczne.

• Opracowywać programy szkoleniowe dla ludzi i zwierząt

  Opracowywać programy szkolenia ludzi i zwierząt do współpracy. Wyznaczać cele i zadania. Oceniać realizację programu szkolenia i postępy zarówno danej osoby, jak i zwierzęcia.

• Doradzać w kwestii dobrostanu zwierząt

  Przygotowywać i dostarczać informacje osobom lub grupom osób na temat sposobów promowania zdrowia i dobrostanu zwierząt oraz w jaki sposób można ograniczać zagrożenia dla zdrowia i dobrostanu zwierząt. Przedstawiać zalecenia dotyczące działań naprawczych.

• Szkolić zwierzęta i ludzi pod kątem wzajemnej współpracy

  Szkolić zwierzęta i ludzi pod kątem wzajemnej współpracy, w tym dopasowania między ludźmi i zwierzętami, opracowywać zintegrowane programy szkoleniowych dla ludzi i zwierząt, wdrażać zintegrowane programy szkoleniowe, oceniać zintegrowane programy szkoleniowe dla ludzi i zwierząt na podstawie uzgodnionych wyników oraz oceniać zgodność między poszczególnymi osobami i zwierzętami w odniesieniu do cech fizycznych.

• Opracowywać programy szkoleniowe dla zwierząt

  Oceniać potrzeby szkoleniowe zwierzęcia i wybierać odpowiednie metody i działania, aby osiągnąć cele szkoleniowe.

• Monitorować dobrostan zwierząt

  Monitorować stan fizyczny i zachowanie zwierząt oraz zgłaszać wszelkie obawy lub nieoczekiwane zmiany, w tym oznaki zdrowia lub złego stanu zdrowia, wygląd, stan zakwaterowania zwierząt, spożycie pokarmu i wody oraz warunki środowiskowe.

• Tresować zwierzęta

  Wykonywanie tresury w zakresie podstawowych zachowań, przyzwyczajeń i posłuszeństwa, aby umożliwić wykonywanie codziennych zadań przy jednoczesnym zminimalizowaniu ryzyka dla zwierzęcia, przewodnika i innych osób.

• Nawiązywać bezpieczny kontakt ze zwierzętami

  Zapewniać bezpieczną i humanitarną interakcję ze zwierzęciem, unikając czynników, które negatywnie wpłyną na jego zachowanie. Obejmuje to korzystanie z humanitarnych pomocy szkoleniowych/sprzętu, a także wyjaśnianie ich stosowania właścicielom/posiadaczom, aby upewnić się, że są one właściwie wykorzystywane i że dobro zwierzęcia jest chronione.

• Oceniać zachowanie zwierząt

  Obserwować i oceniać zachowania zwierząt w celu bezpiecznej współpracy i rozpoznawania odstępstw od normalnego zachowania, które stanowią zagrożenie dla zdrowia i dobrostanu.

Source: Sisyphus ODB