Zawód mentor edukacyjny

Mentorzy edukacyjni wspierają uczniów o gorszych wynikach, zarówno w klasie, jak i poza nią, w celu zwiększenia ich akademickiego sukcesu. Pomagają uczniom doświadczającym (wielu) niepowodzeń, takich jak trudności w uczeniu się, kwestie behawioralne i problemy z frekwencją, a także pomagają uzdolnionym uczniom, którzy chcą pracować więcej. Mogą również pracować z dorosłymi studentami w ramach systemu dalszego kształcenia. Mentorzy edukacyjni opracowują z uczniami harmonogramy i plany działania w celu zaplanowania niezbędnych działań mentorskich i monitorowania postępów. Mają oni również kontakt z nauczycielami uczniów, psychologami edukacyjnymi, szkolnymi pracownikami socjalnymi oraz, w razie konieczności, z rodzicami ucznia, w celu poprawy jego rozwoju edukacyjnego.

Chcesz dowiedzieć się, jaki rodzaj kariery i jakie zawody najbardziej Ci odpowiadają? Skorzystaj z naszego bezpłatnego testu kariery w oparciu o kod Hollanda i przekonaj się.

Typ osobowości

• Społeczny / Artystyczny
• Społeczny / Badawczy

Wiedza

• Zaburzenia komunikacji

  Niezdolność osoby do zrozumienia, przetworzenia i wyrażania koncepcji w różnych formach werbalnych, niewerbalnych lub graficznych w procesie komunikacji językowej, słuchowej lub mówionej.

• Zaburzenia zachowania

  Często zaburzające emocjonalnie typy zachowań dziecka lub osoby dorosłej, takie jak zaburzenie nadpobudliwości z deficytem uwagi (ADHD) lub zaburzenie opozycyjne (ODD).

• Trudności w uczeniu się

  Trudności w uczeniu się, z którymi niektórzy uczniowie zmagają się w środowisku szkolnym, zwłaszcza specyficzne trudności w uczeniu się, takie jak dysleksja, dyskalkulia i zaburzenia koncentracji.

• Analiza potrzeb edukacyjnych

  Proces analizy potrzeb ucznia w zakresie uczenia się za pomocą obserwacji i testów, po którym może nastąpić diagnoza schorzenia związanego z uczeniem się oraz plan dodatkowego wsparcia.

Umiejętności

• Wykazywać się zrozumieniem dla sytuacji uczniów

  Brać pod uwagę osobistą sytuację uczniów podczas nauczania, okazywać empatię i szacunek.

• Pośredniczyć w kontaktach z pracownikami pomocniczymi sektora oświaty

  Komunikować się z kierownictwem placówki edukacyjnej, takim jak dyrektor szkoły i członkowie zarządu, oraz z zespołem wsparcia edukacji, np. asystent nauczyciela, doradca szkolny lub doradca akademicki w kwestiach związanych z dobrobytem uczniów.

• Monitorować zachowanie uczniów

  Nadzorować zachowanie społeczne ucznia w celu wykrycia nietypowych przejawów. W razie potrzeby pomagać w rozwiązywaniu problemów.

• Dostosowywać metody nauczania do potencjału ucznia

  Rozpoznawać trudności i osiągnięcia uczniów pod względem nauki. Wybierać strategie nauczania i uczenia się wspierające indywidualne potrzeby i cele edukacyjne uczniów.

• Słuchać aktywnie

  Zwracanie uwagi na wypowiedzi innych osób, cierpliwe wysłuchiwanie zgłaszanych uwag, zadawanie odpowiednich pytań i nieprzerywanie w nieodpowiedniej chwili; umiejętność uważnego słuchania potrzeb klientów, pasażerów, użytkowników usług lub innych osób i zapewnienie odpowiednich rozwiązań.

• Doradzać uczniom

  Zapewniać pomoc uczniom, którzy zajmują się kwestiami związanymi z kształceniem, opieką nad dzieckiem lub kwestiami osobistymi, takimi jak wybór kursu, dostosowanie szkoły, integracja społeczna, poszukiwanie i planowanie kariery zawodowej oraz problemy rodzinne.

• Nadzorować zajęcia pozalekcyjne

  Nadzorowanie i ewentualne organizowanie zajęć edukacyjnych lub rekreacyjnych dla uczniów poza zajęciami obowiązkowymi.

• Działać na rzecz zapewnienia dobrostanu dzieci

  Tworzenie otoczenia zapewniającego dzieciom wsparcie i wartości oraz pomaganie im w radzeniu sobie ze swoimi emocjami i relacjami z innymi osobami.

• Konsultować się w ramach systemu wsparcia ucznia

  Porozumiewać się z wieloma stronami, w tym z nauczycielami i rodziną ucznia, w celu omówienia zachowania lub osiągnięć akademickich ucznia.

• Zachęcać uczniów do doceniania własnych osiągnięć

  Zachęcać uczniów do docenienia własnych osiągnięć i działań na rzecz zwiększenia zaufania i rozwoju edukacyjnego.

• Komunikować się z młodzieżą

  Komunikować się werbalnie i niewerbalnie oraz w formie pisemnej, środkami elektronicznymi lub poprzez rysowanie. Dostosowywać komunikację do wieku, potrzeb, cech, umiejętności, preferencji i kultury dzieci i młodzieży.

• Pośredniczyć w kontaktach z pracownikami sektora oświaty

  Kontaktowanie się z pracownikami szkoły, takimi jak nauczyciele, asystenci nauczycieli, doradcy akademiccy oraz dyrektorzy szkół w kwestiach związanych z dobrostanem uczniów. Współpraca w ramach uniwersytetu z personelem technicznym i badawczym w celu omówienia projektów badawczych i spraw związanych z nauką.

• Wspierać uczniów w procesie uczenia się

  Wspierać i prowadzić studentów w ramach ich pracy, przekazywać osobom uczącym się praktyczne wsparcie i zachęty.

Source: Sisyphus ODB